verongelukken werkw. Uitspraak: [ vərˈɔnxəlʏkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·on·ge·luk·ken Vervoegingen: verongelukte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is verongelukt (volt.deelw.) omkomen door een ongeluk Voorbeelden: 'Tijdens een wandeling in de bergen is hij verongelukt.' , 'met de auto verongelukken' Synoniemen: neerstorten omkomen...
1) Crashen 2) Doodrijden 3) Mislukken 4) Omkomen 1) Doodrijden 2) Kelderen 3) Mislukken 4) Neerstorten 5) Omkomen 6) Verramponeren 
• [erga] bij een ongeluk om het leven komen.
door een ongeluk omkomen