verzuchten werkw. Uitspraak: [ vər'zʏxtə(n) ] Afbreekpatroon: ver·zuch·ten Vervoegingen: verzuchtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verzucht (volt.deelw.) met een zucht of klagend zeggen Voorbeeld: 'Hij verzuchtte dat hij altijd alles zelf moest doen.' Synoniemen: zuchten 
1) Klagen 2) Verlangen 3) Smachten 4) Jammeren 
het klagend zeggen vb: hij verzuchtte dat hij verlangde naar de zomer