wraken werkw. Uitspraak: [ 'vrakə(n) ] Afbreekpatroon: wra·ken Vervoegingen: wraakte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewraakt (volt.deelw.) (iemand) afwijzen in een bepaalde rol om formele juridische redenen juridisch Voorbeeld: 'De rechter kan een tolk wraken als die niet onpartijdig geacht wordt.' Zie ook: wraak Syn...
1) Afkeuren 2) Verwerpen 3) Recuseren 4) Diskwalificeren 5) Ongunstig beoordelen 6) Afdrijven 7) Laken 8) Verlijeren 9) Vallen over 10) Hekelen 11) Juridische term 12) Desavoueren 
afkeuren
afdrijven, verlijeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
procesrecht: stellen dat de rechter of arbiter vermoedelijk niet onpartijdig is en daarom verzoeken dat hij de zaak niet ...
•afkeuren, verwerpen. • [juridisch] op bepaalde, bij wet omschreven gronden niet toelaten of onbevoegd verklaren.
[I] (Surinaams-Nederlands) haten [II] afkeuren
tijdens het varen , afdrijven . Zie ook drift , wraakhoek en bekken .