de bard zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ bɑrt ] Verbuigingen: barden (meerv.) dichter-zanger bij de Kelten Voorbeeld: 'een rondreizende bard' Synoniemen: dichter 
1) Vocalist 2) Zanger 3) middeleeuwse liedjeszanger 4) middeleeuwse troubadour 5) Reizend zanger 6) Minnestreel 7) Minnezanger 8) Minstreel 9) Verhalenverteller met harp 10) Verteller van heldenverhalen 11) Keltisch dichter 12) Rondzwervend zanger 13) Keltisch dichter-zanger 14) Troubadour 15) Volksdichter 
Bard is een Keltische jongensnaam. Het betekent `minstreel; een zanger - poet.`.
Keltische hofdichter, behorend tot een aparte stand van geletterden. Bardenpoëzie rekent men tot de lyriek; de epische teksten werden gemaakt door de zogeheten fili. De bard is tot op zekere hoogte vergelijkbaar met de Noord-Germaanse skald en de Zuid-Germaanse skop.
Etym: Iers gaëlisch > postklassiek Lat. bardus = Gallische zanger. - Keltische hofdichter, behorend tot een aparte stand van geletterden. Bardenpoëzie rekent men tot de lyriek; de epische teksten werden gemaakt door de zogeheten fili. De bard is tot op zekere hoogte vergelijkbaar met de Noord-Germaanse skald en de Zuid-Germaanse skop. Zie ...
woord uit 1812, uitleg bij teksten van E.J. Potgieter (1808 - 1875) Gallische zanger en dichter.
Bureau auto- en rijwieldiefstal.
zanger en dichter bij de Kelten (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een zanger en dichter bij de oude Kelten en Galliërs. • [informeel] een dichter.
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] zanger, minstreel