biechten werkw. Uitspraak: [ ˈbixtə(n) ] Afbreekpatroon: biech·ten Vervoegingen: biechtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gebiecht (volt.deelw.) aan een priester vertellen welke verkeerde dingen je hebt gedaan Voorbeelden: 'je zonden biechten' , 'gaan biechten' Synoniemen: opbiechten 3 definities...
1) Bekennen 2) Belijden 3) Opbiechten 4) Religieuze handeling 5) Schuld belijden 6) Zonden bekennen 7) Zonden belijden 1) Bekennen 2) Belijden 
bekennen van je zonden aan een priester vb: in het zuiden gaan veel mensen nog biechten
• [religie] ten overstaan van een geestelijke bekennen welke religeuze wetten men overtreden heeft.
zijn zonden belijden