(confirmatio of comprobatio) Term uit de retorica voor dát gedeelte van de argumentatio waarin de bewijzen geleverd worden voor het in de narratio geponeerde.
Etym: Lat. con-firmare = versterken, stevig maken; vandaar bewijsvoering. - Term uit de retorica, ook aangeduid als comprobatio, voor dát gedeelte van de argumentatio waarin de bewijzen geleverd worden voor het in de narratio geponeerde. - Zo draagt Vondel in de Inwydinge van 't stadthuis t'Amsterdam in de uitgebreide argumentat...