copen werkw. Uitspraak: [ ˈkopə(n) ] Afbreekpatroon: 'co - pen Herkomst: «Engels Vervoegingen: coopte (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft gecoopt (volt.deelw.) er mee omgaan Voorbeeld: 'er is nu eenmaal tegenslag, en daar zul je mee moeten copen' Synoniem: ergens mee leren leven Deze woorden beginnen met copen: • copend • copenser...