juichen werkw. Uitspraak: [ ˈjœyxə(n) ] Afbreekpatroon: jui·chen Vervoegingen: juichte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gejuicht (volt.deelw.) luid laten horen dat je blij bent, vaak met veel mensen tegelijk Voorbeeld: 'Het publiek juichte toen hun team gewonnen had.' Synoniemen: joelen jubelen 
1) Vreugde uiten 2) Joelen 3) Vrolijk schreeuwen 4) Vreugdekreten 5) Jubelen 
uiting geven aan vreugde
luid vreugde uiten (toon de herkomst via de etymologiebank)
uitbundig roepen omdat je blij bent vb: zij stonden te juichen toen de ballon de lucht in ging
•op luide wijze vreugde uiten. (+audio)