treffen werkw. Uitspraak: [ ˈtrɛfə(n) ] Afbreekpatroon: tref·fen Vervoegingen: trof (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getroffen (volt.deelw.) 1) raken Voorbeelden: 'dodelijk getroffen door een kogel' , 'doel treffen' mij treft geen blaam (het is niet mijn schuld) Met die tekening heb je hem goed getroffen. (je hebt hem ge...
1) Betreffen 2) Aanslaan 3) Aantreffen 4) Aanvallen 5) Zitten 6) Beïnvloeden 7) Bereiken 8) Beroeren 9) Gevecht 10) Geluk hebben 11) Schermutseling 12) Tegenkomen 13) Terechtkomen 14) Niet gelukkig zijn 15) Geraden 16) Groot gevecht 17) Vinden 18) Grieven 19) Bijeenkomst 20) Samenkomst 21) Samenkomen 
Treffen is een Duitse jongensnaam. Het betekent `ontmoet`.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Treffen``] Gevecht of ontmoeting
raken
hem een klap, schot of stoot toebrengen vb: de soldaat werd door een kogel getroffen
•raken •ontmoeten •goed uitkomen. "dat treft, dat komt goed uit".
raken
Treffen is ontmoeten of raken. [basiswoordenlijst groep 6]