peuteren werkw. Uitspraak: [ 'pøtərə(n) ] Afbreekpatroon: peu·te·ren Vervoegingen: peuterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepeuterd (volt.deelw.) 1) met je vinger ergens aan of in pulken of plukken Voorbeeld: 'neuspeuteren' Synoniem: frunniken 2) je als een peuter gedragen Voorbeeld: 'kinderen moeten ...
1) Kruimelen 2) Debbelen 3) Wurmen 4) Mieren 5) Koteren 6) Beuzelen 7) Roefelen 8) Peuren 9) Knorren 10) Morrelen 11) Oerelen 12) Moeren 13) Pulken 14) Pingelen 15) Pielen 16) Priegelen 17) Wriemelen 18) Foeteren 19) Mullen 20) Zenuwachtig plukken met de vingers 21) Zenuwachtig bewegen van de vingers 
wroeten in
met vinger of spits voorwerp wroeten, frunniken e.d. (toon de herkomst via de etymologiebank)
met je vingers of iets anders ergens in wroeten vb: hij zat natuurlijk weer in zijn neus te peuteren Synoniem: wriemelen
wroeten in