rammen werkw. Uitspraak: [ ˈrɑmə(n) ] Afbreekpatroon: ram·men Vervoegingen: ramde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geramd (volt.deelw.) hard tegen iets aan stoten Voorbeeld: 'het schip ramde de steiger' Zie ook: ram Synoniemen: aanrijden aanvaren beuken bonken hameren hengsten slaan stompen 
1) Openlopen 2) Hameren 3) Beuken 4) Dwarsscheeps aanvaren 5) Rammeien 6) Rammelen 7) Slaan 8) Hard stoten 9) Wild tekeergaan 10) Aanrijden 11) Met kracht aanvaren 12) Overvaren 13) Stoten 14) Stompen 15) Aanvaren 16) Botsen 17) Met kracht aanrijden 18) Hengsten 19) Bonken 
ergens hard tegenaan stoten, beuken vb: hij ramde met zijn schouder de deur kapot
beuken
beuken (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Bargoens, boeventaal] vechten. Als jullie rammen willen, gaat dan op de vlakte (op straat). De jongens gingen rammen met de geslagen treiters (brooden).