de scherpschutter zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈsxɛrpsxʏtər ] Afbreekpatroon: scherp·schut·ter Verbuigingen: scherpschutters (meerv.) iemand die met een vuurwapen van grote afstand raak kan schieten Synoniemen: schutter 
1) Zeer bedreven schutter 2) Sluipschutter 3) Schutter 4) Schietkampioen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Scherpschutter``] Zie Infanterie
Een 'scherpschutter' is een militair of een politieman die gespecialiseerd is in het raken van een doel op lange afstand met een enkel geweerschot. Een scherpschutter in het leger maakt deel uit van een sectie.
bedreven schutter
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Militair), een veelvraat, iemand, die veel honger heeft; ook een wellusteling.
[Soldatentaal, 1914] een veelvraat; iemand die veel honger heeft. Ook een wellusteling.