vergoelijken werkw. Uitspraak: [ vər'xuləkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·goe·lij·ken Vervoegingen: vergoelijkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vergoelijkt (volt.deelw.) zo over iets praten zodat het niet meer verkeerd lijkt Voorbeeld: 'Het gedrag van de leerling is niet te vergoelijken; hij wordt van school gestuurd.' Synoniem: g...
1) Bagatelliseren 2) Doreren 3) Goedpraten 4) Lapzalven 5) Verbloemen 6) Verschonen 1) Bagatelliseren 2) Doreren 3) Goedpraten 4) Verbloemen 5) Verontschuldigen 6) Verschonen 
goedpraten Voorbeeld: Ze probeerde het gedrag nog te vergoelijken, maar tevergeefs.