ineenstorten werkw. Uitspraak: [ ɪn'enstɔrtə(n) ] Afbreekpatroon: in·een·stor·ten Vervoegingen: stortte ineen (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is ineengestort (volt.deelw.) 1) (van een constructie) kapotgaan en in stukken op de bodem vallen Voorbeelden: 'Door een constructiefout is de brug ineengestort.' , 'De kleuter had ple...
1) In stukken neervallen 2) Ineenzakken 3) Instorten 4) Inzakken 5) Neervallen 6) Te gronde gaan 7) Ten onder gaan 1) Instorten 2) Neervallen