kiepen werkw. Uitspraak: [ 'kipə(n) ] Afbreekpatroon: kie·pen Vervoegingen: kiepte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekiept (volt.deelw.) neergooien Voorbeeld: 'afval overboord kiepen' Synoniem: kieperen Synoniemen: dompen flikkeren gooien kantelen kelderen kieperen kippen omver kiepen tuimelen vallen 3 definities...
1) Doen omslaan 2) Dompen 3) Flikkeren 4) Gooien 5) Kantelen 6) Kelderen 7) Kieperen 8) Kippen 9) Neergooien 10) Omkantelen 11) Omslaan 12) Storten 13) Tuimelen 14) Vallen 1) Dompen 2) Flikkeren 3) Kantelen 4) Kelderen 5) Kieperen 6) Kippen 7) Omkantelen 8) Omslaan 9) Tuimelen 10) Vallen 
doen kantelen, doen omslaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) over één zijde vallen; kantelen; omslaan; omvallen 2) een kantelende beweging laten maken; doen kantelen; laten omslaan of omvallen 3) iets met een snelle, krachtige beweging gooien of storten; smijten
omwerpen