kluiven werkw. Uitspraak: [ 'klœyvə(n) ] Afbreekpatroon: klui·ven Vervoegingen: kloof/kluifde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekloven/gekluifd (volt.deelw.) met je tanden vlees van een bot knagen Voorbeelden: 'op een kippenbotje kluiven' , 'gedachteloos op je potlood kluiven' Synoniemen: knauwen sabbelen smikkelen Spreekwoorden ...
1) Afbijten 2) Afknabbelen 3) Afknagen 4) Afknagen van een bot 5) Benen 6) Bijten 7) Eten 8) Knauwen 9) Met je handen eten 10) Peuzelen 11) Sabbelen 12) Smikkelen 13) Van het bot afbijten 1) Afbijten 2) Afknagen 3) Aftrekken 4) Knabbelen 5) Knagen 6) Knauwen 7) Sabbelen 8) Smikkelen 9) Zuigen 
knabbelen, knagen (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) met de tanden en lippen vlees dat aan been vastzit bij kleine beetjes ervan afhalen 2) bijtend sabbelen op iets 3) werk hebben aan iets
•een bot in handen houden en er vlees van afhappen.
met de tanden vlees van bot halen