koeken werkw. Afbreekpatroon: koe·ken Verbuigingen: koekte Vervoegingen: gekoekt (volt.deelw.) tot een klont, een koek worden Voorbeeld: 'Toen die geleverd werd bleek dat die zo aan elkaar gekoekt was dat het zout niet in de strooimolens kon.' . 2 definities...
1) Aanbakken 2) Klonteren 3) Samenklonteren 
een samenhangende, zich meestal ergens op vasthechtende massa of laag vormen; tot een koek worden