kriebelen werkw. Uitspraak: [ ˈkribələ(n) ] Afbreekpatroon: krie·be·len Vervoegingen: kriebelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekriebeld (volt.deelw.) 1) door lichte aanraking een beetje jeuk veroorzaken Voorbeeld: 'Mijn wollen das kriebelt in mijn nek.' 2) met kleine letters schrijven Voorbeeld: 'iets...
1) Heel klein schrijven 2) Jeuken 3) Kietelen 4) Krabbelen 5) Prikkelen 1) Jeuken 2) Kietelen 3) Kittelen 4) Krabben 5) Krevelen 6) Prikkelen 
zacht krabbelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
zachtjes kietelen vb: ze kriebelt hem in zijn nek
krabbelen
krabbelen