kriebelen werkw. Uitspraak: [ ˈkribələ(n) ] Afbreekpatroon: krie·be·len Vervoegingen: kriebelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekriebeld (volt.deelw.) 1) door lichte aanraking een beetje jeuk veroorzaken Voorbeeld: 'Mijn wollen das kriebelt in mijn nek.' 2) met kleine letters schrijven Voorbeeld: 'iet...
1) Kietelen 2) Krabbelen 3) Jeuken 4) Heel klein schrijven 5) Prikkelen 
zacht krabbelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
zachtjes kietelen vb: ze kriebelt hem in zijn nek
krabbelen
krabbelen