missen werkw. Uitspraak: [ ˈmɪsə(n) ] Afbreekpatroon: mis·sen Vervoegingen: miste (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gemist (volt.deelw.) 1) het nare gevoel hebben dat je iets of iemand niet (meer) hebt Voorbeelden: 'Ik mis mijn overleden vrouw nog iedere dag.' , 'We telden ze na en we misten er één.' iemand of iets kunne...
1) Afstaan 2) Derven 3) Ernaast schieten 4) Falen 5) Gemissen 6) Gespeend zijn van 7) Het ontbreken voelen 8) Kwijt zijn 9) Kwijtraken 10) Mankeren 11) Misgaan 12) Misgooien 13) Mislopen 14) Misschieten 15) Misslaan 16) Niet halen 17) Niet meemaken 18) Niet raken 19) Niet treffen 20) Ontberen 21) Ontbreken 1) Derven 2) Falen 3) Kwijtraken 4) Mankeren 5) Misgaan 6) Mislopen 7) Mislukken 8) Ontberen 9) Ontbreken 10) Ontgaan 11) Poedelen 12) Tekortschieten 13) Verliezen 
niet treffen; niet meemaken, ontberen; ontbreken (toon de herkomst via de etymologiebank)
het niet halen of raken vb: ik heb de trein gemist
[Vergeten woorden] (zw. -te) mengen [? missen ‘niet raken’, = Duits mischen]
niet treffen, niet hebben, ontberen
niet treffen
In het bijzonder te gebruiken voor christelijke ceremonies, bestaande uit een opeenvolging van gebeden en rituelen, waarmee het offer van het lichaam en bloed van Christus in de vorm van brood en wijn wordt herdacht. Ook te gebruiken voor vergelijkbare ceremonies in verscheidene niet-christelijke godsdiensten.