neerstorten werkw. Uitspraak: [ 'nerstɔrtə(n) ] Afbreekpatroon: neer·stor·ten Vervoegingen: stortte neer (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is neergestort (volt.deelw.) (van een vliegtuig) plotseling onbedoeld op de aarde neerkomen Voorbeeld: 'De brokstukken van het neergestorte toestel lagen over een enorm oppervlak verspreid.' Synoniem...
1) Afstorten 2) Crashen 3) Gutsen 4) In elkaar vallen 5) Instorten 6) Invallen 7) Met geweld naar beneden vallen 8) Neervallen 9) Omlaagploffen 10) Pletsen 11) Stuiken 12) Uit de lucht vallen 13) Vallen 1) Afstorten 2) Crashen 3) Instorten 4) Invallen 5) Neervallen 6) Steihelling 7) Stuiken 8) Vallen 9) Verongelukken 
plotseling naar beneden vallen vb: het vliegtuig is neergestort
•het vliegvermogen verliezen en onzacht op de aarde terugvallen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.