opwekken werkw. Uitspraak: [ 'ɔpwɛkə(n) ] Afbreekpatroon: op·wek·ken Vervoegingen: wekte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgewekt (volt.deelw.) 1) iets doen ontstaan of veroorzaken Voorbeelden: 'de lust opwekken' , 'elektriciteit opwekken' , 'de weeën opwekken' 2) iemand aansporen om iets te doen Vo...
1) Opkrikken 2) Opleven 3) Opmonteren 4) Wakkeren 5) Opflikkeren 6) Oppeppen 7) Oproepen 8) Opruien 9) Opscherpen 10) Alarmeren 11) Opwinden 12) Prikkelen 13) Prikken 14) Aanzetten 15) Instigeren 16) Aanblazen 17) Aandrijven 18) Aanmanen 19) Aanmoedigen 20) Aanporren 21) Aansporen 22) Lokken 23) Aanvuren 
hem proberen iets te laten doen of niet te doen vb: ik probeerde hem op te wekken om mee te doen Synoniemen: overhalen overreden bewerken lijmen
•opmonteren, animeren.
wakker maken, opmerkzaam maken op gevaar
Opwekken is wakker maken, oproepen, prikkelen. [basiswoordenlijst groep 8]