rammen werkw. Uitspraak: [ ˈrɑmə(n) ] Afbreekpatroon: ram·men Vervoegingen: ramde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geramd (volt.deelw.) hard tegen iets aan stoten Voorbeeld: 'het schip ramde de steiger' Synoniemen: aanrijden aanvaren beuken bonken hameren hengsten slaan stompen 3 definities...
1) Aanrijden 2) Aanvaren 3) Beuken 4) Bonken 5) Botsen 6) Dwarsscheeps aanvaren 7) Hameren 8) Hard stoten 9) Hengsten 10) Met kracht aanrijden 11) Met kracht aanvaren 12) Openlopen 13) Overvaren 14) Rammeien 15) Rammelen 16) Slaan 17) Stompen 18) Stoten 19) Wild tekeergaan 
beuken (toon de herkomst via de etymologiebank)
ergens hard tegenaan stoten, beuken vb: hij ramde met zijn schouder de deur kapot
beuken
[Bargoens, boeventaal] vechten. Als jullie rammen willen, gaat dan op de vlakte (op straat). De jongens gingen rammen met de geslagen treiters (brooden).