sneuvelen werkw. Uitspraak: [ ˈsnøvələ(n) ] Afbreekpatroon: sneu·ve·len Vervoegingen: sneuvelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gesneuveld (volt.deelw.) 1) doodgaan in een strijd Voorbeeld: 'Er zijn honderden soldaten gesneuveld bij de aanval op de stad.' Synoniemen: : omkomen, sterven 2) kapotgaan of verdwijn...
1) Afsterven 2) Bezwijken 3) Blijven 4) Breken 5) Doodgaan 6) Heengaan 7) In de strijd omkomen 8) Inslapen 9) Kapot gaan 10) Kapotgaan 11) Mislukken 12) Neervellen 13) Omkomen 14) Op het slagveld sterven 15) Op het slagveld worden gedood 16) Overlijden 17) Sneven 18) Sterven 19) Stukgaan 20) Vallen 1) Bezwijken 2) Blijven 3) Breken 4) Doodgaan 5) Heengaan 6) Inslapen 7) Kapotgaan 8) Omkomen 9) Overlijden 10) Sneven 11) Sterven 12) Stukgaan 13) Vallen 14) Wegvallen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Sneuvelen``] Op het slagveld, in den strijd gedood worden
omkomen (toon de herkomst via de etymologiebank)
in scherven of stukken vallen vb: er is een bord gesneuveld bij de afwas Synoniemen: breken knappen
omkomen
omkomen