verbrijzelen werkw. Uitspraak: [ vərˈbrɛizələ(n) ] Afbreekpatroon: ver·brij·ze·len Vervoegingen: verbrijzelde (verl.tijd enkelv.) 1) vernielen door in hele kleine stukjes te slaan Vervoegingen: heeft verbrijzeld (volt.deelw.) Voorbeeld: 'een steen verbrijzelen' Synoniem: versplinteren 2) in hele kleine stukjes ui...
1) Afbreken 2) Beëindigen 3) Breken 4) Fijnmaken 5) Forceren 6) Inslaan 7) Kapotslaan 8) Kraken 9) Mortelen 10) Ontbinden 11) Opheffen 12) Platdrukken 13) Pletten 14) Stukmaken 15) Stukslaan 16) Verbreken 17) Vergruizen 18) Vermorzelen 19) Verpletteren 20) Versplinteren 1) Afbreken 2) Beëindigen 3) Breken 4) Forceren 5) Fijnmaken 6) Inslaan 7) Kapotslaan 8) Knappen 9) Mortelen 10) Ontbinden 11) Opheffen 12) Platdrukken 13) Pletten 14) Pletteren 15) Splinteren 16) Stukmaken 17) Stukslaan 18) Verbreken 19) Vergruizelen 20) Vergruizen 21) Vermorzelen 22) Verpletteren 
in stukken slaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
het helemaal in kleine stukken slaan vb: hij verbrijzelde de steen met een hamer
vermorzelen
vermorzelen