voorvallen werkw. Uitspraak: [ 'vorvɑlə(n) ] Afbreekpatroon: voor·val·len Vervoegingen: viel voor (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is voorgevallen (volt.deelw.) spontaan plaatsvinden Voorbeeld: 'Hij kan zich niet meer herinneren wat er toen is voorgevallen.' Synoniemen: : zich voordoen, gebeuren Synoniemen: afspelen gebeuren gebeurteni...
1) Afspelen 2) Gebeuren 3) Gebeurtenissen 4) Geschieden 5) Incidenten 6) Omgaan 7) Passeren 8) Plaatsgrijpen 9) Plaatshebben 10) Plaatsvinden 11) Samentreffen 12) Voordoen 13) Voorkomen 14) Zich voordoen 15) Zijn 1) Gebeuren 2) Gebeurtenissen 3) Geschieden 4) Incidenten 5) Passeren 6) Plaatsvinden 7) Spelen 8) Voordoen 9) Voorkomen 
wat zich afspeelt vb: wat is er voorgevallen op die vakantie? Synoniemen: gebeuren plaatsvinden geschieden passeren voltrekken plaatshebben
gebeuren
VOC - Scheepsbouw : vallen van de voorsteven. Met het vallen van de steven bedoelde men de afstand van de punten, waar de kiel zich van voren en van achteren naar boven omboog, tot de loodlijn, uit het hoogste punt van de voor- of achtersteven neergelaten. Zie ook Achtervallen.