Zie ook:
wankel
wankelen werkw. Uitspraak: [ 'wɑŋkələ(n) ] Afbreekpatroon: wan·ke·len Vervoegingen: wankelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewankeld (volt.deelw.) 1) heen en weer bewegen en daardoor dreigen het evenwicht te verliezen Voorbeeld: 'De kostbare vaas wankelde even, maar bleef gelukkig staan.' Synoniem: wiebelen 2)
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/wankelen
1) Aarzelen 2) Balanceren 3) Keren 4) Schudden 5) Tuitelen 6) Vacilleren 7) Waggelen 8) Walen 9) Weifelen 10) Wiebelen 11) Wiggelen 12) Zwanken
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Wankelen/1
1) Aarzelen 2) Geen stand houden 3) Keren 4) Niet vast staan 5) Onenig zijn 6) Ongestadig zijn 7) Onrustig bewegen 8) Onvast staan 9) Schokken 10) Strompelen 11) Tuitelen 12) Vlotten 13) Waggelen 14) Walen 15) Weifelen 16) Wiebelen 17) Wiggelen 18) Wipperen 19) Zijn evenwicht verliezen 20) Zwanken 21) Zwijmelen
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Wankelen/1
onvast gaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gevonden op
http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/wankelen
onzeker lopen vb: de zieke wankelde door de kamer
Synoniem: wiebelen
Gevonden op
http://www.muiswerk.nl/mowb/?word=wankelen
1) onvast op de voeten of op de poten staan en dreigen te vallen, door evenwichtsverlies of onvoldoende kracht
2) onvast op zijn steunpunt(en) en/of steunvlak staan door onvoldoende stevigheid of stabiliteit, en dreigen om te vallen
3) zich met onzekere bewegingen verplaatsen, zich met onzekere passen voortbewegen en dreigen t...
Gevonden op
https://anw.ivdnt.org/article/wankelen
onvast gaan
Jaar van herkomst: 1240 (Bern. )
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/sijs002chro01_01/colofon.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.
