afschrikken werkw. Uitspraak: [ ˈɑfsxrɪkə(n) ] Afbreekpatroon: af·schrik·ken Vervoegingen: schrikte af (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft afgeschrikt (volt.deelw.) 1) (iemand) bang maken om iets te doen Voorbeelden: 'De hoge muur moet inbrekers afschrikken.' , 'je door niets of niemand laten afschrikken' 2) materiaa...
1) Bang maken 2) Tegenstaan 3) Verjagen 4) Intimideren 5) Verschrikken 
Het snel afkoelen in water of olie.
criminologie: een van de functies van het strafrecht; de achterliggende gedachte is dat door de dreiging met straf potentiële ...
iemand tegenhouden door hem bang te maken vb: met ons geschreeuw hebben we oma afgeschrikt: ze komt niet met de kerst
• [ov] doen weggaan door angst aan te jagen. • [ov] [scheikunde] het bijzonder snel afkoelen van een heet voorwerp door het in een koelvloeistof te dompelen. (+audio)