kibbelen werkw. Uitspraak: [ ˈkɪbələ(n) ] Afbreekpatroon: kib·be·len Vervoegingen: kibbelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekibbeld (volt.deelw.) ruzie maken over iets onbenulligs Voorbeeld: 'De kinderen kibbelen over wie de bal mag hebben.' Synoniemen: : bakkeleien, kissebissen Synoniemen: bakkeleien bekvechten kiften kisse...
1) Bakkeleien 2) Bekvechten 3) Disputeren 4) Hakketakken 5) Hakketeren 6) Haktakken 7) Harrewarren 8) Hassebassen 9) Hassebrassen 10) Kiften 11) Kijven 12) Kissebissen 13) Krakelen 14) Kreeuwen 15) Plukharen 16) Redekavelen 17) Redekaveling 18) Ruzie 19) Ruzie maken over kleinigheden 20) Ruziemaken 
redetwisten (toon de herkomst via de etymologiebank)
•woordenstrijd hebben. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
ruzie maken
ruzie maken