mishandelen werkw. Uitspraak: [ mɪsˈhɑndələ(n) ] Afbreekpatroon: mis·han·de·len Vervoegingen: mishandelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft mishandeld (volt.deelw.) (iemand) slecht behandelen en pijn doen Voorbeeld: 'ernstig mishandeld' Synoniemen: aftuigen maltraiteren molesteren pijnigen 4 definities...
1) Afranselen 2) Aftuigen 3) Bijten 4) Folteren 5) Knijpen 6) Maltraiteren 7) Martelen 8) Molesteren 9) Pijnigen 10) Radbraken 11) Schoppen 12) Slaan 13) Toetakelen 14) Trappen 15) Treiteren 1) Aftuigen 2) Beulen 3) Boosheidsverschijnsel 4) Folteren 5) Haren trekken 6) In elkaar rammen 7) In elkaar slaan 8) Klappen geven 9) Klappen uitdelen 10) Knoeien 11) Letsel toebrengen 12) Maltraiteren 13) Molesteren 14) Negeren 15) Ongezond maken 16) Ontkennen 17) Pijn doen 18) Pijnigen 19) Pijnlijk overvallen 
iemand pijn doen of verwonden vb: hij mishandelt zijn kinderen
• [ov] iemand slecht behandelen en pijn doen of verwonden.
slecht behandelen, letsel toebrengen
strafrecht: opzettelijk toebrengen van pijn of lichamelijk letsel. Max. gevangenisstraf van 4 jaren of een boete van € ...