toetakelen werkw. Uitspraak: [ ˈtutakələ(n) ] Afbreekpatroon: toe·ta·ke·len Vervoegingen: takelde toe (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft toegetakeld (volt.deelw.) (iemand) zo mishandelen dat hij of zij zichtbaar lichamelijk letsel heeft Voorbeeld: 'iemand lelijk toetakelen' Synoniemen: aframmelen afranselen afrossen aftuigen bed...
1) Paleotypen 2) Uitrusten 3) Aftuigen 4) Afrossen 5) Afranselen 6) Aframmelen 7) Uitschelden 8) Stukmaken 9) Onteren 10) Havenen 11) Verfomfaaien 12) Verknoeien 13) Verminken 14) Vernielen 15) Verwonden 16) Toernooien 17) Toortelen 18) Schenden 19) Opdirken 20) Optuigen 21) Kwetsen 22) Beschadigen 
aftuigen
hijswerktuig (toon de herkomst via de etymologiebank)
aftuigen
eigenlijk alleen de tuigage, maar niet de zeilen, aanbrengen. Vaak echter toch gebruikt voor het volledig optuigen . Ook optakelen of toetuigen genoemd. [ Uitdrukkingen e.d. ] Gerelateerde term: takelage .