pijnigen werkw. Uitspraak: [ 'pɛinəxə(n) ] Afbreekpatroon: pij·ni·gen Vervoegingen: pijnigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepijnigd (volt.deelw.) pijn aandoen Voorbeeld: 'In het vroege strafrecht werden verdachten gepijnigd om ze te dwingen te bekennen.' Synoniem: folteren Synoniemen: afbeulen folteren krenken kwellen kwetse...
1) Afbeulen 2) Affolteren 3) Beulen 4) Doen lijden 5) Folteren 6) Grieven 7) Kastijden 8) Krenken 9) Kwellen 10) Kwetsen 11) Martelen 12) Mishandelen 13) Molesteren 14) Priemen 15) Rekken 16) Smart veroorzaken 17) Steken 18) Teisteren 19) Tergen 20) Tormenteren 21) Tortueren 22) Verdriet aandoen 23) Vernibbelen 
folteren (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand pijn doen om hem ergens toe te dwingen vb: de gevangene werd gepijnigd Synoniemen: martelen folteren
folteren
folteren