ontkrachten werkw. Uitspraak: [ ɔnt'krɑxtə(n) ] Afbreekpatroon: ont·krach·ten Vervoegingen: ontkrachtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontkracht (volt.deelw.) (een overtuiging) ontdoen van geloofwaardigheid Voorbeelden: 'Haar onderzoek ontkracht de mythe dat melk osteoporose zou voorkomen.' , 'Met de beschikbare gegevens kan d...
1) Afzwakken 2) Lamslaan 3) Ontwrichten 4) Ontzenuwen 5) Opheffen 6) Tegenspreken 7) Weerleggen 1) Lamslaan 2) Ontwrichten 3) Ontzenuwen 4) Opheffen 5) Weerleggen