prononceren werkw. Uitspraak: [ pronɔn'serə(n) ] Afbreekpatroon: pro·non·ce·ren Zie ook: geprononceerd 
1) Beslissen 2) Uitspraak doen 3) Uitspreken 
Let op: Spelling van 1858 Pronunceren, Pronunciëren, uitspreken; beslissen, uitspraak doen, b.v. in een geschil, regtzaak, enz. Prononciatie of pronunciatie, uitspreking, uitspraak
sterk uitspreken
uitspreken (toon de herkomst via de etymologiebank)