spreken werkw. Uitspraak: [ ˈsprekə(n) ] Afbreekpatroon: spre·ken Vervoegingen: sprak (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gesproken (volt.deelw.) 1) woorden zeggen Voorbeeld: 'De penningmeester zal in de vergadering spreken over de financiële situatie.' Antoniem: zwijgen Synoniem: praten 2) een gesprek hebben me...
1) Manier van praten 2) Babbelen 3) Communiceren 4) Mededelen 5) Klanken vormen 6) Converseren 7) Praten 8) Klappen 9) Uiten 10) Kletsen 11) Rellen 12) Manier van zeggen 13) Talen 14) Zwammen 15) Wauwelen 16) Vertellen 17) Redeneren 18) Zeggen 19) Profereren 20) In woorden uitdrukken 21) Keuvelen 22) Reppen 
praten
Abstract: Het onder woorden brengen van ideeën, meningen gevoelens en ervaringen met een specifiek doel voor een specifieke persoon of groep. (Bron: Robbe 1999).
praten (toon de herkomst via de etymologiebank)
woorden uitspreken, iets zeggen vb: de voorzitter heeft lang gesproken
•zich met behulp van de stem uiten. •"~ over" een bepaald onderwerp aansnijden.
praten