vlakken werkw. Afbreekpatroon: vlak·ken Verbuigingen: vlakte Vervoegingen: gevlakt (volt.deelw.) 1) vlak maken 2) met een vlakgom potloodschrift van papier verwijderen (uitvlakken) . Synoniemen: slechten uitgommen uitvegen uitvlakken uitwissen wegvegen wissen 2 definities...
1) Effenen 2) Reien 3) Schaven 4) Slechten 5) Uitgommen 6) Uitvegen 7) Uitvlakken 8) Uitwissen 9) Wegvegen 10) Wissen 1) Effenen 2) Reien 3) Schaven 4) Strekken 5) Uitgommen 6) Uitvegen 7) Uitwissen 8) Vlekken 9) Wegvegen 10) Wissen 
vlekkerig worden (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Vergeten woorden] (zw. -te) vlammen schieten, flakkeren [~ vlaag]
vlak zijn, vlak worden - Voorbeeld: ‘Links en rechts, zonder gracht of pale, vlakt het land wijduit’
[Straattaal] bekijken (`iets vlakken` betekent `iets bekijken`).