vlakken werkw. Verbuigingen: vlakte Verbuigingen: gevlakt 1) vlak maken 2) met een vlakgom potloodschrift van papier verwijderen (uitvlakken) Zie ook: vlak Bron: WikiWoordenboek . Synoniemen: slechten uitgommen uitvegen uitvlakken uitwissen wegvegen wissen 
1) Uitgommen 2) Effenen 3) Wegvegen 4) Reien 5) Schaven 6) Uitvegen 7) Slechten 8) Uitvlakken 9) Wissen 10) Uitwissen 
vlekkerig worden (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Vergeten woorden] (zw. -te) vlammen schieten, flakkeren [~ vlaag]
vlak zijn, vlak worden - Voorbeeld: ‘Links en rechts, zonder gracht of pale, vlakt het land wijduit’
[Straattaal] bekijken (`iets vlakken` betekent `iets bekijken`).