blinken werkw. Uitspraak: [ 'blɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: blin·ken Vervoegingen: blonk (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geblonken (volt.deelw.) 1) erg glanzen Voorbeelden: 'blinkende schoenen' , 'Na de schoonmaak staat het huis te blinken.' Synoniem: glimmen 2) schoon en glimmend maken Voorbeeld: 'schoenen...
1) Stralen 2) Glimmen 3) Glinsteren 4) Spiegelen 5) Gloeien 6) Flonkeren 7) Gloren 8) Schitteren 9) Luchten 10) Glanzen 
zacht licht weerkaatsen vb: ik heb de vloer geboend en nu blinkt hij Synoniemen: glimmen glanzen
•in opvallende mate licht weerkaatsen of uitzenden.
stralen
glanzen (toon de herkomst via de etymologiebank)