blinken werkw. Uitspraak: [ 'blɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: blin·ken Vervoegingen: blonk (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geblonken (volt.deelw.) 1) erg glanzen Voorbeelden: 'blinkende schoenen' , 'Na de schoonmaak staat het huis te blinken.' Synoniem: glimmen 2) schoon en glimmend maken Voorbeeld: 'schoenen ...
1) Flikkeren 2) Flonkeren 3) Fonkelen 4) Glanzen 5) Glimmen 6) Glinsteren 7) Gloren 8) Schitteren 9) Stralen 1) Flonkeren 2) Glanzen 3) Glimmen 4) Glinsteren 5) Gloeien 6) Gloren 7) Luchten 8) Schitteren 9) Spiegelen 10) Stralen 
glanzen (toon de herkomst via de etymologiebank)
zacht licht weerkaatsen vb: ik heb de vloer geboend en nu blinkt hij Synoniemen: glimmen glanzen
•in opvallende mate licht weerkaatsen of uitzenden.
stralen