glinsteren werkw. Uitspraak: [ ˈxlɪnstərə(n) ] Afbreekpatroon: glin·ste·ren Vervoegingen: glinsterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geglinsterd (volt.deelw.) fel en beweeglijk licht geven Voorbeelden: 'De gouden koepel van de kerk glinsterde in de zon.' , 'Ze was heel blij en haar ogen glinsterden.' Synoniemen: : fonkelen, sc...
1) Blikkeren 2) Blinken 3) Flikkeren 4) Fonkelen 5) Glariën 6) Glimmen 7) Schitteren 8) Stralen 9) Tintelen 1) Blinken 2) Flonkeren 3) Fonkelen 4) Glanzen 5) Glariën 6) Glimmen 7) Lichtjes schitteren 8) Naar alle richtingen blinken 9) Schijnen 10) Schitteren 11) Stralen 
fonkelen, schitteren (toon de herkomst via de etymologiebank)
felle lichtjes uitstralen die bewegen vb: de steentjes in mijn armband glinsteren Synoniemen: schitteren flonkeren fonkelen sprankelen
schitteren
schitteren