praten werkw. Uitspraak: [ ˈpratə(n) ] Afbreekpatroon: pra·ten Vervoegingen: praatte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepraat (volt.deelw.) 1) met je mond woorden uitspreken Voorbeeld: 'binnensmonds praten' praten met volle mond (praten terwijl je eet) Jullie hebben makkelijk praten! (jullie hebben zelf niet de problemen w...
1) Articuleren 2) Babbelen 3) Bomen 4) Brouwen 5) Communiceren 6) Converseren 7) Kakelen 8) Keuvelen 9) Klappen 10) Kletsen 11) Kouten 12) Kwebbelen 13) Kwekken 14) Kwetteren 15) Lullen 16) Oreren 17) Overleggen 18) Palaveren 19) Parteren 20) Prevelen 21) Prossen 22) Rappelen 23) Rebbelen 24) Redeneren 1) Babbelen 2) Communiceren 3) Communiceren met anderen 4) Converseren 5) Dibberen 6) Discussiëren 7) Een gesprek voeren 8) Fluisteren 9) Geluid van papegaai 10) Iets zeggen 11) Kakelen 12) Kallen 13) Keuvelen 14) Klappen 15) Klassineren 16) Kletsen 17) Kouten 18) Kwebbelen 19) Kwekken 20) Kwetteren 
spreken (toon de herkomst via de etymologiebank)
het maken van een deal tussen renners tijdens de koers, wie gaat voor het klassement en wie voor de etappezege gaat bijvoorbeeld
•zich met behulp van de stem uiten.
spreken
spreken