ratelen werkw. Uitspraak: [ ˈratələ(n) ] Afbreekpatroon: ra·te·len Vervoegingen: ratelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerateld (volt.deelw.) 1) achter elkaar korte, harde geluiden maken Voorbeeld: 'Een koets ratelt over de keien.' 2) snel praten Voorbeeld: 'Hij ratelde maar door.' Synoniem: kletsen Sy...
1) Aflopen 2) Babbelen 3) Kakelen 4) Kleppen 5) Klepperen 6) Kletsen 7) Kwebbelen 8) Rammelen 9) Ruttelen 10) Snabbelen 11) Snaterbekken 12) Snateren 13) Tateren 1) Babbelen 2) Doordraven 3) Druk babbelen 4) Druk praten 5) Geluid van een slang 6) Kakelen 7) Klepperen 8) Kletsen 9) Kwebbelen 10) Kwekken 11) Kwetteren 12) Lawaai maken 13) Rammelen 14) Ruttelen 15) Snateren 16) Snel praten 17) Watelen 
houten klepper; orgaan van de ratelslang; mond, babbel (toon de herkomst via de etymologiebank)
snel achter elkaar een aantal harde geluiden maken vb: om zeven uur ratelt de wekker
korte, harde geluiden maken
korte harde geluiden maken