toetakelen werkw. Uitspraak: [ ˈtutakələ(n) ] Afbreekpatroon: toe·ta·ke·len Vervoegingen: takelde toe (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft toegetakeld (volt.deelw.) (iemand) zo mishandelen dat hij of zij zichtbaar lichamelijk letsel heeft Voorbeeld: 'iemand lelijk toetakelen' Synoniemen: aframmelen afranselen afrossen aftuigen bede...
1) Aframmelen 2) Afranselen 3) Afrossen 4) Aftuigen 5) Bederven 6) Beschadigen 7) Havenen 8) Kwetsen 9) Mishandelen 10) Misvormen 11) Onteren 12) Opdirken 13) Optuigen 14) Paleotypen 15) Schenden 16) Stukmaken 17) Toernooien 18) Toortelen 19) Uitrusten 20) Uitschelden 21) Verfomfaaien 22) Verknoeien 
hijswerktuig (toon de herkomst via de etymologiebank)
aftuigen
aftuigen
eigenlijk alleen de tuigage, maar niet de zeilen, aanbrengen. Vaak echter toch gebruikt voor het volledig optuigen. Ook optakelen of toetuigen genoemd. [ Uitdrukkingen e.d. ] Gerelateerde term: takelage.