verlaten werkw. Uitspraak: [ vərˈlatə(n) ] Afbreekpatroon: ver·la·ten Vervoegingen: verliet (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verlaten (volt.deelw.) weggaan van iets of iemand Synoniem: in de steek laten van God en iedereen verlaten (helemaal alleen) Synoniemen: achterlaten afgelegen afgezonderd afreizen afstappen van desolaat do...
1) Abandonneren 2) Achterlaten 3) Afgaan 4) Afgelegen 5) Afgezonderd 6) Afreizen 7) Alleen 8) Begeven 9) Deserteren 10) Desolaat 11) Doods 12) Eenzaam 13) Eigenaardig 14) Heengaan 15) Ledig 16) Onbekend 17) Onbevolkt 18) Onbewoond 19) Onhandig 20) Onherbergzaam 21) Ontheemd 22) Ontruimd 23) Ontruimen 1) Achterlaten 2) Afgelegen 3) Afgezonderd 4) Aflopen 5) Afreizen 6) Afscheid nemen 7) Afstappen van 8) Alleen 9) Alleen gelaten 10) Begeven 11) Desolaat 12) Doods 13) Eenzaam 14) Eigenaardig 15) Ergens weggaan 16) Heengaan 17) In de steek laten 18) Leeg 19) Leeg en uitgestorven 20) Onbekend 21) Onbevolkt 
van iets of iemand weggaan vb: de vluchteling moest zijn land verlaten
Iets of iemand verlaten betekent van iets of iemand weggaan.
•weggaan (van). •in de steek laten, laten vallen. •onverzorgd achterlaten. •overgieten •zich laten gaan. •opgeven (van betrekking). •iets uitstellen. (+audio)
[I] achterlaten; vertrouwen op [II] vloeistof overtappen, zuiveren