schitteren werkw. Uitspraak: [ ˈsxɪtərə(n) ] Afbreekpatroon: schit·te·ren Vervoegingen: schitterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geschitterd (volt.deelw.) 1) fel, bewegend licht uitstralen of weerkaatsen Voorbeeld: 'Vanuit het vliegtuig zag je de meertjes schitteren in het zonlicht.' Synoniemen: : fonkelen, twinkelen...
1) Bliksemen 2) Blinken 3) Bogen 4) Brilleren 5) Excelleren 6) Flonkeren 7) Fonkelen 8) Glans 9) Glanzen 10) Glariën 11) Glimmen 12) Glinsteren 13) Gloeien 14) Gloren 15) Gloriëren 16) Lichten 17) Luchten 18) Luister 19) Luisterrijk stralen 20) Onderscheiden 21) Opvallen 22) Overtreffen 23) Pareren 1) Blinken 2) Bogen 3) Brilleren 4) Excelleren 5) Flonkeren 6) Fonkelen 7) Glans 8) Glanzen 9) Glariën 10) Glimmen 11) Glinsteren 12) Gloeien 13) Gloren 14) Kostelijk 15) Lichten 16) Luister 17) Luisterrijk 18) Onderscheiden 19) Opaliseren 20) Overtreffen 21) Pareren 22) Pinkelen 23) Pralen 24) Pronken 
blinken, gunstig opvallen (toon de herkomst via de etymologiebank)
felle lichtjes uitstralen die bewegen vb: de diamant schitterde in de zon Synoniemen: flonkeren fonkelen glinsteren sprankelen
•een sterk licht verspreiden. •opvallen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
glinsteren
glinsteren