twinkelen werkw. Uitspraak: [ ˈtwɪŋkələ(n) ] Afbreekpatroon: twin·ke·len Vervoegingen: twinkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getwinkeld (volt.deelw.) 1) (van sterren) schijnbaar snel achter elkaar meer of minder licht geven Voorbeeld: 'een heldere nacht met twinkelende sterren aan de hemel' Synoniem: schitteren 
1) Flikkeren 2) Fonkelen 3) Glanzen 4) Pinkelen 5) Schijnen 6) Schitteren 7) Schitteren van de ogen 8) Sprankelen 9) Stralen 10) Vrolijk schitteren 
flonkeren (toon de herkomst via de etymologiebank)