struikelen werkw. Uitspraak: [ ˈstrœykələ(n) ] Afbreekpatroon: strui·ke·len Vervoegingen: struikelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gestruikeld (volt.deelw.) 1) bijna vallen of vallen doordat je voet ergens achter blijft steken Voorbeeld: 'Ik ben gestruikeld over een scheve stoeptegel.' 2) gehinderd worden o...
1) Niet geslaagd 2) Stoten 3) Vloeren 4) Een misslag begaan 5) Ergens over vallen 6) Er onder bezwijken 7) Tuimelen 8) Er niet uit kunnen komen 9) Vallen over 10) Stronkelen 11) Spaak lopen 12) Vallen door een misstap 13) Vallen 14) Neervallen 15) Sobbelen 16) Overal zien 17) Tjaffelen 18) Subbelen 
misstappen
de voet stoten en daardoor dreigen te vallen (toon de herkomst via de etymologiebank)
met je voet haken en (bijna) vallen vb: ik struikelde over jouw schoenen
•het evenwicht verliezen doordat men met de voet verstrikt raakt.
misstappen